تفرقه راه تباهی

Visits: 2557

تفرقه راه تباهی

الحمد لله الذی امرنا بالتوحید ونها نا عن التفرقة  والصلوة والسلام علی من رغّبنا الی الجماعة ورهّبنا عن الفرقة وعلی آله واصحابه ومن دعی بدعوته الی یوم القیامة.

امابعد:

 فاعوذ بالله من الشیطان الرجیم (واعتصموا بحبل الله جمیعاً ولاتفرقوا) سوره آل عمران آیه 103    

ترجمه: وهمگی چنگ بزنید به ریسمان الله جل جلاله (قرآن و اسلام) وپراکنده نشوید.

مبحث:  تفرقه راه تباهی

اضرار وعواقب تفرقه را به چهار بخش ذیل بطور فشرده وخلاصه بیان می نماییم:

1- تفرقه راه تباهی در تمام ادیان سماوی.

2- تفرقه راه تباهی در پرتو ادله اسلامی.

3- تفرقه راه تباهی در عصر مشاهد کنونی.

4- تفرقه راه تباهی با بیان اسباب و یا آثار آن.

بخش اول:  یقیناً اوامر ونواهی الهی با عالم از حکمت ونجات وسعادت همراست زیرا خداوند جل جلاله حکیم است هر امر ونهی او توأم با حکمت، مشهود هر انسان با بصیرت است که همه اوامر ونواهی ادیان سماوی مطابق به فطرت سلیمه خدا داد انسان ها است بلکه کلام حق چه امرونهی باشد چه اخبار و قصه در هر زمان و مکان مقبول عقل و طبع  هر انسان صاحب وجدان است.

یکی از مأمورات متفقه کل ادیان حقه و تمام انبیاء مبعوثه  الهی توحید و وحدت و یکی از منهیات متفقه شان تفرقه و فرقت است، هیچ پیغمبری از آدم تا خاتم نگذشته که دو ندای 1- وحّدوا. 2- ولاتفرقوا را سر نداده باشد انبیاء علیهم الصلوة والسلام در طول تاریخ با همه کثرت اعداد وبا همه فاصله های زمانی یا مکانی نه تنها بین شان ومسیر شان تفرقه واختلاف نبوده بلکه دوامدار امتیان شان را از تفرقه نهی مینمودند، توحید که خود با تفرقه تقابل دارد رکن متفقه تمام ادیان الهی وسر آغا ز دعوت  همه  انبیاء علیهم الصلوة والسلام بوده است. با آگاهی حاصل نمودن از اهمیت توحید و وحدت وخطر ومضرت تفرقه وجدائی در پرتو تاریخ وسیر معتبره دو مطلب 1- وحدت راه نجات. 2- تفرقه راه تباهی همچون روز روشن میگردد قرآن عظیم الشان خاتم ومکمل کتب آسمانی با بیان قصص وحکایات زیاد سر انجام سرنوشت امت های با تشتت وتفرقه را برای مسلمانان بیان نموده تا مسلمین از ایشان عبرت گرفته دیگر راه تفرقه را که راه تباهیست نپیمایند.

 قرآن با آن هم اکتفا نکرده به ده ها مورد نواهی موکده در آیات متعدده بطور صریحی واشاره ای پرداخته امت اسلام را از تفرقه نهی نموده است تا به عواقب خطرناک آن مبتلا نگردند. با تعمق در قصص وحکایات قرآنی امم گذشته  پی می بریم که عالیترین رمز نجات امتها  وحدت  واتحاد شان در روشنائی دستورات خدا وبزرگترین سبب هلاکت وتباهی شان تفرقه واختلاف شان بوده است. چنانچه خداوند جل جلاله در قرآن مجید وقتی اسباب هلاکت فرعون را بیان میکند در آیه چهارم سوره قصص چنین میفرماید: (ان فرعون علا فی الارض وجعل اهلها شیعا ) الآیه.

ترجمه: بی گمان فرعون در زمین برتری جست واهل آن را گروه گروه کرد. میدانیم یکی از جرم های گران واسباب هلاکت فرعون نفاق افگنی وتفرقه اندازی آن در روی زمین بود، تفرقه عملی که عامل وهم اشخاص منفعل را تباه می سازد  ملت مسلمان ما میدانند بعضی اقوال مستحدثه از شرق وغرب ومستورده بی مورد بر جوامع اسلامی همانند (تفرقه انداز وحکومت کن) نه تنها بر سیاست اسلامی وشؤن زندگی ما جای پای ندارد بلکه این کلمات وجملات برجوامع خودشان هم مصداق ندارد فقط اینها را به عنوان مضرترین ویروس ویا مدرن ترین سلاح فرهنگی مرتب نموده اند تا بتوانند کشور های اسلامی را به این بلا مبتلا سازند اگر تفرقه موجب حکومت داری میگردید فرعون به عنوان عبرت ابدی به بشریت معرفی نمی گردید، تفرقه به هیچ وجه موجب حکومت کردن نمی گردد  چون تفرقه راه تباهی است.

بخش دوم:

اسلام دین رحمت ورأفت است که از بدو ظهورش تا قیام قیامت با آنچه خلاف مصلحت اجتماع اسلامی ویا ضرر مسلمانان باشد می رزمد تمام اوامر ونواهی آن منشاء رحمت داشته بخاطر خیر و فلاح مومنین میباشد از آن است که حضرت محمد صلی الله علیه وسلم رحمت للعالمین هادی وبشیر معرفی گردید ه است، از جمله منهیات اسلامی تفرقه افگنی ویا تفرقه شدن مؤمنین است که در ده ها مورد ازان نهی شدند حتی مؤمنین از تعقیب مسیر تفرقه آفرینان گذشته هم نهی شدند که مبادا آن مرض مهلک بر پیکر اجتماع شان سرایت کند وحیات اجتماعی شان را به تباهی بکشاند (وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ) سوره آل عمران آیه 105

ترجمه: مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند واختلاف کردند پس از آن که دلایل روشن برای شان آمد واینان برای شان عذاب بزرگیست. قرآن مجید در چند آیه مسلمین را از عواقب تفرقه وسرانجام کار تفرقه اندازان ومردم متفرق آگاه ساخته است وخداوند ج  در چند سوره جمله ناهیه (ولاتفرقوا) را نازل فرموده تا مومنین متعاقباً به جریان باشند که این مسیر خارزار وهلاکت بار است نه خود بروند ونه هم کسی را اجازه و یا سوق بدهند، کلانترین نگرانی نبی کریم صلی الله علیه وسلم از ابتدا بعثت تا اواخر حیات مبارک شان تفرقه وتفرق امت شان بود به مراتب امت خویش را از این موضوع و ارتکاب عوامل آن برحذر می ساختند و نهی می کردند حتی از خداوند جل جلاله می طلبیدند که امتم را به بلای تفرقه مبتلا مگردان در احادیث ذیل میخوانیم (لاتقاطعوا ولاتدابروا ولاتباغضوا ولاتحاسدوا وکونوا اخواناً کما امرکم الله) مسلم.

ترجمه: مؤمنین با هم مقاطعه نکنید، از هم پشت نگردانید، باهم بغض نکنید، وباهم حسادت نکنید با هم برادر باشید چنانچه الله جل جلاله شما را به براداری امر نموده است.

 این اعمال چون مسیرش به راه تفرقه میرود جضرت نبی کریم ص از آنها نهی نموده است. بازمیفرماید: (الا لاترجعوا بعدی کفاراً یضرب بعضکم رقاب بعض) .رواه البخاری رقم 121.

ترجمه: نشود بعد ازمن به دستورات خدا کفر ورزید (یا به نعمت اسلام ووحدت) کفران نمائید که بعض شما گردن دیگری را بزنید. این خود ما را به اهمیت اجتناب از تفرقه متوجه می سازد زیرا نبی کریم صلی الله علیه وسلم علاوه بر نواهی فراوان از تفرقه اکنون یک بار دیگر نگرانی اش را در قالب نهی موکد از تفرقه به شیوه وصیت در میان میگذارد تا امت اسلام بداند این موضوع چه قدر مهم است. باز هم در حدیث دیگری همانند عالی ترین پدر مهربان راز بسیار مهم را با امتیانش در میان میگذارد وافشا می سازد میفرماید: (ان الشیطان قد ایس ان یعبده المصلون فی جزیرة العرب ولکن فی التحریش بینهم) رواه المسلم رقم 2812.

 ترجمه: محققاً شیطان مأیوس گردیده از اینکه  در جزیرة العرب دیگر پرستش شود ولی در تفرقه اندازی بین مسلمین هنوز هم کار میکند. یعنی وقت شما خدا را عبادت کردید شیطان فهمید دیگر شما آنرا عبادت  نمیکنید حال فقط یک راه  را به اهداف خود مناسب و کارا میداند  آن راه تفرقه اندازی بین شما است  پس بر مسلمانان است با خبر باشند وشکار برنامه دشمن نگردند. در حدیث دیگری نبی کریم صلی الله علیه وسلم تفرقه و عوامل آنرا منحیث ساری ترین ویروس مهلکه در جامعه اسلامی معرفی نموده و امت خویش را از تأثر وپذیرش آن سخت بیم میدهد میفرماید(دبّ الیکم داء الامم قبلکم الحسد والبغضاء هی الحالقة لا اقول تحلق الشعر ولکن تحلق الدین). رواه الترمذی رقم 2510.

ترجمه:  حسد و بغض از امم گذشته بر شما سرایت کرده این هم قطع کننده وبرنده  است نمیگویم موی را قطع میکند ومی برد بلکه دین را میبرد، یعنی دین است که شما را با هم پیوند میدهد ونزدیک میسازد حسد وبغض شما را از هم دور میسازد پس از دین بر شما اثر پیوند باقی نمی ماند، لهذا همه رشد و تعالی برنامه های سرنوشت ساز وسعادت آفرین اسلام بر محور اتحاد و وحدت مسلمین میچرخد وبیشترین آسیب ها وخسارات کشورهای اسلامی از دروازه نفاق وتفرقه وتشتت وارد جامعه میگردد پس باید متوجه باشیم که (تفرقه راه تباهی )  یکی از یقینیات دین ماست نباید امت اسلام از این طریق خود را به قید اسارت دشمنان آورند ومرام شان را برآورده سازند.