لقمان حکیم

Visits: 8551

لقمان حکیم

در قرآن دلیل صریحی بر این که او پیامبر بوده است یا تنها یک فرد حکیم وجود ندارد ولی لحن قرآن در مورد لقمان نشان می دهد که او پیامبر نبوده وقول صحیح نیز همین است و در مورد این که لقمان که بوده است میان مفسران اختلاف است. برخی گفتنه اند لقمان غلامی سیاه از مردم سودان مصر بوده و با وجود چهرۀ نازیبا دلی روشن و روحی مصفا داشته او از همان آغاز به راستی سخن می گفت و امانت را به خیانت نمی آلود و در اموری که مربوط به او نبود دخالت نمی کرد. برخی نیز گفته اند لقمان فرزند باعورا خواهر زادۀ ایوب علیه السلام یا پسر خالۀ وی از سیاهان نوبۀ مصر بود که مدتی طولانی زنده گی کرد تا به اینجا که داود علیه السلام را دریافت و از وی علم آموخت. و برخی نیز گفته اند لقمان فرزند باعور بن ناهور بن تاریخ (پسر کاکای حضرت ابراهیم علیه السلام) بوده است. برخی نیز لقمان را معاصر حضرت داود علیه السلام می دانند که میان حکیم شدن یا حاکم شدن مخیر شد و حکمت را انتخاب کرد.

بیشتر مفسران به نبوت لقمان قائل نیستند و فقط عکرمه و پسرانش او را پیامبر می داند و در قرآن کریم نیز به نبوت او تصریح نشده است. و حکمتی که خداوند متعال به او بخشیده بود عبارت بود از: دانش، خرد، درست گوئی، سخنان صواب، معرفت و شناخت عمیق، رسیدن به حق به واسطۀ عقل و علم و بینش که در سایۀ معرفت الهی پدید آید و بر اساس فکر در اسرار هستی و رسیدن به حق. نور و تقوای می توان به آن دست یافت. به هر حال در عظمت لقمان همین بس که خداوند و رسول او پند های او را برای دیگران نقل کردند.

پند لقمان حکیم به فرزندش:

ای جان فرزند! هزار حکمت آموختم که از آن، چهارصد حکمت انتخاب کردم و از آن چهارصد، هشت جمله برگزیدم که جامع کمالات است. دو چیز را هرگز فراموش نکن:

1. خدا را
2. مرگ را

دو چیز را همیشه فراموش کن:

1. به کسی خوبی کردی
2. کسی به تو بدی کرد

و اما چهار جمله دیگر:

1. به مجلسی وارد شدی زبان نگه دار
2. به سفره ای وارد شدی شکم نگه دار
3. به خانه ای وارد شدی چشم نگه دار
4. به عبادت ایستادی دل نگه دار!