افشای عیوب مردم
Views: 3329
افشای عیوب مردم
افشای عیوب مردم، به هر نحو باشد حرام است (با شعر، طنز، تصریح، تلویح، حکایت و…)
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ١٤﴾ [النساء: 14]
«و هر کس از الله و پیامبرش نافرمانی کند و از حدود او تجاوز کند، وی را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند، و برای او عذاب خوار کننده‌ای است(14)»
توضیح موضوع: آنچه حرام است، افشای عیوب مردم در برابر دیگران است، نه بازگویی عیوب افراد به خود آنان؛ چون پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «مؤمن، آیینه‌ی مؤمن است.»
علاوه از آن، قانون کلّی و اصلی در اسلام، حرمت افشاگری و بیان عیوب مردم است، مگر در موارد خاص. و یکی از آن موارد شخص مظلوم است که چنین فردی برای دفاع از خویشتن در برابر ظلم و جور ظالم، حق دارد اقدام به شکایت کند و یا از مظالم و ستمگری‌های ظالم، آشکارا و بدون پرده، مذمت و انتقاد و غیبت نماید، و تا حق خود را نگیرد و دفع ستم ننماید از پای ننشیند. و روشن است در این‌گونه موارد نیز تنها به آن قسمت که مربوط به ظلم ظالم و دفاع از مظلوم است باید قناعت کرد؛ و قانون کلّی نیز همان حرمت افشاگری و بیان عیوب مردم به هر نحو باشد از قبیل: شعر، طنز، تصریح، تلویح، حکایت و… می‌باشد.
