گوشه ی از تولد پیامبر رحمت(ص):ـ
Visits: 134
گوشه ی از تولد پیامبر رحمت(ص):ـ
بلغ العـــلی بکماله کشف الدجی بجماله
حسنت جمیع خصاله صلوا عـــــلیه و آله
(یا ایها النبی انا ارسلناک شاهداً و مبشراً و نذیراً و داعیا الی الله باذنه و سراجاً منیرا)
قرآن کریم / سوره احزاب
ماه ربیع، ایام خجسته مولود نور، رحمت عالمیان فرارسید، چه زیبا و بجا است تا به تأسی از ارشادات گران مایه رسول مکرم (ص) به زندگی آشفته و پریشان خود پایان بخشیم و با تجدید بیعت و میثاق مجدد به آن حضرت (صلی الله علیه وسلم) ازین وادیهای هولناک و چالهای خطرناکی که سر راه بشریت از جانب دشمنان انسانیت قرار دارد، موفقانه عبور نموده و شاهد مقصود را بدست آوریم و دامهای فریبندۀ شکار چیان شیطانی، دست و پای ما را نه بندد.
محمد که آمد سراجاً منیرا به مومن و کافر بشیراً نذیراً
قبل از هرچیز برای یک مسلمان دانستن اصول اعتقادی آن و باورمند شدن به ارزش های دینی و اسلامی اوست پیامبر نور بعنوان رحمت به عالمیان فرستاده شد و انسانیت را به راه سعادت دعوت و حقوق همه را در پرتو دساتیر حکیمانه اش تضمین و تامین فرمود،
تولد این مولود مسعود در 12 ربیع الاول سال عام الفیل سنه570 میلادی رخ داد، و افق روشن و درخشنده، نوید آینده تابناک را به ارمغان آورد و قبل ازینکه با تحلیلی پیرامون این موضوع بپردازیم، آنچه را در رفع الخفاء فی شرح ذات الشفاء تالیف ابن حاج سنجوهی مطالبی آمده، اشاره اي گذرا به آن مینمائیم: ابن عباس (رض) از حضرت آمنه حکایت مینماید که شش ماه از حمل و باردار شدن من گذشته بود که کسی را بخواب دیدم که میگوید: ای آمنه، کسی را با خود داری و حامله میباشی که بهترین عالمیان است، چون او متولد گردید نامش را محمد بگذار و این راز را پنهان نگه دار.
و ابن اسحاق میگوید: که حضرت آمنه قصه میکرد که در وقت حامله بودنم برایم گفته شد که تو آقا و سید این امت را بار دار شده ای و علامه اي آن اینست که همزمان با تولد آن نوری پدید می آید که قصرهای بصری در سرزمین شام را احتوا مینماید، و چون متولد شد او را محمد نام گذاری کن.
و از آیات و نشانهای ولادت پیامبر(ص) اینست: ایوان کسری چنان شکست و ترک برداشت که صدای شکستن آن را مردم شنيدند، ایوان کسری خانه اي بزرگ و کلانی بود که از عجائب خانهای دنیا به شمار میرفت و انوشیروان در آن جا با اراکین و کابینه مملکت خود به مشوره و گفتگو می پرداخت و کسی گمان نمیکرد که این خانه با همه این عظمت و لنگرهای عظیم که داشت منهدم گردد و چنان فکر می نمودند که ممکن در نفخۀ صور و آمدن قیامت منهدم گردد، اما خداوند برای جهانیان نشان داد که انهدام این خانه یکی از علایم ظهور نبوت باشد و اینکه مملکت و کشور داری به کسی باقی نمی ماند.
و همزمان با تولد میلاد آن حضرت، آتشکده فارس که از هزار سال قبل مشتعل بود به خاموشی گرائید. فارس منطقه اي مشهوری است که به اسم فارس حافد سام بن نوح علیه السلام نام گذاری شد.
و خطیب بغدادی روایت میکند که حضرت آمنه گفت: وقتیکه حضرت محمد(ص) متولد شد، ابری سفیدی را دیدم که بسیار بزرگ بود و نوری دران دیدم که از میان آنها آواز اسبان و صدای بالها و صحبت مردانی بگوش میرسید که از هیبت آن بی هوش شدم و بعد آن ابر از من پنهان گردید ومنادی ندا میکرد: طوفوا بمحمدٍ… حضرت محمد را به مشارق و مغارب زمین گردش دهید و به هر روحانی از انس و جن و فرشته و پرندگان و و حشیان نشان دهید …
چنین روایت های دیگری هم آمده که در مورد صحت آنها صحبت کرده اند و ضعیف دانسته اند.
حافظ ابن حجر عسقلانی میگوید: که روایت را ابن حبان و حاکم صحیح دانسته اند، و در روایت ابن سعد آمده که مادر پیامبر(ص) فرمود: وقتیکه حضرت محمد(ص) متولد شد از قلبم نوری بیرون آمد که قصرهای شام را روشن گردانید، و آن حضرت(ص) طوری بدنیا آمد که هیچ بوی بد و ناگواری در او دیده نمی شد و پاک و مطهر بدنیا آمد. حضرت محمد(ص) مدت هفت روز از شیر مادر استفاده نمود سپس(ثویبه) اسلمیه که کنیز ابولهب بود او را شیر داد و بعد از آن حضرت حلیمه به عنوان مرضع و شیر ده رسول خدا صلی الله علیه وسلم انتخاب گردید.
داستان ثویبه: بعد از اینکه ثویبه از تولد حضرت محمد(ص) برای ابولهب که کاکای آن حضرت بود خبر داد، ابو لهب با آوردن این مژده و خبرخوش او را آزاد گردانید و برایش گفت که: محمد(ص) را (که برادر زاده اش) است باید شیر دهد، و حکایت شده که کسی ابی لهب را در خواب دید و حالتش را سوال کرد، در جواب گفت: من در آتشم، اما روز های دوشنبه عذابم تخفیف می یابد و این هم بعلت اینست که چون ثویبه از تولد حضرت محمد(ص) برایم بشارت داد، او را آزاد گردانيدم و چون او را مرضع و شیر دهندۀ آن حضرت قرار دادم، از میان انگشتانم بقدر سر انگشتم می مکم. حضرت ثویبه قبل از شیر دادن حضرت پیامبر(ص)، عموی آن حضرت را یعنی حضرت حمزه را شیرداده بود و هم چنین با پیامبر(ص) اباسلمه عبدالله بن عبدالاسد مخزومی را شیر داده است. و حفاظ حدیث گفته اند، هر آن زنیکه پیامبر(ص) را شیرداده است بدین اسلام مشرف گردیده است.
بعضی از علما میگویند که ابی لهب اهل جهنم است، اما بواسطه اینکه از ولادت حضرت محمد (ص) خوشحال گردید در شب های دو شنبه عذابش تخفیف میگردد. لذا اگر ما برای روز ولادت آن سرور شادمانی و سرور داشته باشیم، حتماً پاداش می یابیم.
و حافظ عسقلانی میگوید: خداوند آن مردمانی را که ایام و لیالی ماه میلاد را جشن و سرور و شادمانی مینمایند مورد رحمت خود قرار دهد. (رفع الخفا فی شرح ذات الشفاء)
یا صاحب الجمال و یا سید البشر من وجهک المنیر لقد نورالقمر
لا یمکن الثناء کما کان حقه بعد از خدا بزرگ توئی قصه مختصر
گیسوی اواست آیت و اللیل را سواد رخسار او است سورۀ الشمس را مثال
