فضايل شعبان المعظم ونيمه اي شعبان
بازدیدها: 155
فضايل شعبان المعظم ونيمه اي شعبان:ـ
نحمده ونصلي علي رسوله الكريم اما بعد:
شعبان هشتمين ماه سال قمري است . اين ماه داراي بركات و فضايل بيشماري است . آنحضرت «ص» فرموده اند : (شعبان شهري ورمضان شهر الله ) « رواه الديلمي» يعني شعبان ماه من است ورمضان ماه الله تعالي است» بايد سنجيد كه انتساب چيزي به طرف خود از جانب پيامبرص چقدر مهم است . در حديثي وارد شده است : كه آنحضرت ص با ديدن هلال اين ماه دعاي ذيل را مي خواندند : (اللهم بارك لنا في رجب وشعبان وبلغنا رمضان )
ترجمه: بار الها رجب وشعبان را براي ما مبارك گردانده و ما را به سلامتي به رمضان برسان . يعني تو فيق استقبال از رمضان واحترام آنرا عطا فرما .
در مورد روزه گرفتن اين ماه واحترام گذاشتن به اين ماه مبارك احاديث زيادي آمده است چند حديثي را براي شما عزيزان برشته ای تحرير قرار مي دهیم .
حديث اول : (عن عائشة قالت كان رسول الله ص يصوم حتي نقول لا يفطر ويفطر حتي نقول لا يصوم وما رأيت رسول الله ص استكمل صيام شهر الا رمضان وما رأ يته اكثر صياما منه في شعبان ) « رواه البخاري صفحة 264 جلد 1 ومسلم في باب الصيام حديث 175 وابو داود في الصوم باب 55 والنسائي في الصوم باب 34»
ترجمه: از حضرت عائشه صديقه « رضي الله عنها» روايت است كه گفت : رسول الله ص بحدي روزه مي گرفتند كه ما « با خود» مي گفتيم كه ديگر ترك روزه نمي كنند وگاهي چنان ترك روزﮤ «نفلي» مي كردند كه ما « باخود » مي گفتيم كه ديگر روزﮤ « نفلي » نخواهند گرفت ، ومن نديدم كه رسول الله ص روزﮤ كدام ماهي را كامل كنند مگر رمضان را ، ونديدم ايشان را كه از ماه مبارك شعبان زيادتر روزه بگيرند ،« يعني اكثر روزﮤ نفلي آنجناب ص در ماه شعبان المعظم بوده است »
حديث دوم: (عن انس قال : سئل النبي ص اي الصوم افضل بعد رمضان ؟ قال : شعبان لتعظيم رمضان» قال فاي الصد قة افضل : قال صدقة في رمضان ) (رواه الترمذي كتاب الزكوْة باب 28 )
ترجمه: از حضرت انس ابن مالك رض روايت است كه گفت : از آنحضرت ص سوال كرده شد كه كدام روزه بعد از روزه ای رمضان بهتر وبزرگتر است آنحضرت ص فرمودند : روزﮤ ماه شعبان بخا طر بزرگداشت وتعظيم ماه مبارك رمضان، گفت: كدام صدقه افضل وبهتر است . آنحضرت ص فرمودند : صدقه دادن در رمضان .
حديث سوم : (عن ام سلمة « رضي الله عنها» قالت : ما رأيت رسو ل الله ص يصوم شهرين متتابعين الا شعبان ورمضان) ( رواه التر مذي كتاب الصوم باب 36 وابو داود كتاب الصوم باب 11 مشكوة المصابيح صفحه 174 جلد1 )
ترجمه: از حضرت ام سلمه « رضي الله عنها » روايت است كه فرمود : من رسول الله ص را نديدم كه دو ماه پي در پي روزه بگيرند مگر شعبان ورمضان را . يعني شعبان ورمضان را پي درپي روزه ميگرفتند»
حديث چهارم : ( عن اسامة بن زيد « رضي الله عنهما» قال قلت: يا رسول الله لم ارك تصوم من شهر من الشهور ما تصوم من شعبان . قال ذاك شهر يغفل الناس عنه بين رجب ورمضان وهو شهر ترفع فيه الا عمال الي رب العالمين ، واحب ان يرفع عملي وانا صائم ) رواه النسائي كتاب الصيام باب 70 الترغيب والترهيب للامام زكي الدين المنذري صفحه 71 جلد 2)
ترجمه: از حضرت اسامه بن زيد « رضي الله عنهما» روايت است كه گفت : براي رسول الله ص گفتم اي رسول خدا شما را مشاهده مي كنم كه در هيچ ماهي آنقدر روزه نمي گيريد كه در ماه شعبان روزه مي گيريد ؟ علتش چيست ؟ آنحضرت ص در جواب فرمودند : اين ماه چنان ماهي است كه در ميان رجب ورمضان قرار دارد، مردم از فضيلت واهميتش غافل اند ، در اين ماه بطور خصوصي اعمال بندگان به بار گاه پروردگارج عرضه مي شود ، من آرزو دارم ودوست دارم كه به هنگام عرضه شدن اعمالم از شمار روزه داران باشم .
حديث پنجم : حضرت عائشه صديقه « رضي الله عنها »مي فرمايد : هيچ ماهي را همچون ماه شعبان مشاهده ننمودم كه رسول الله در آن اينقدر به كثرت روزه بگيرند ، و آنحضرت بسيار مي پسنديدند كه روزهاي شعبان المعظم را روزه داشته به رمضان پيوست كنند . ) رواه النسائي وابوداود كتاب الصوم باب 57 والترغيب والترهيب علامه زكي الدين المنذري صفحه 73 جلد 2 )
فضايل نيمة شعبان المعظم
فضيلت پانزدهمين شب اين ماه بيشتر از تمام ماه است اين شب شب برائت شب نجات ناميده مي شود ، به هر حال بعد از فضيلت شب قدر فضيلت پانزدهم شعبان مي باشد كمتر از شب قدر مي باشد ليكن انكار كردن فضيلت آن بمنزله ای اين است كه فردي نابينا وجود خورشيد را انكار كند. احاديث زيادي در فضيلت اين شب آمده است چند حديثي را براي شما عزيزان مشت نمونة خروار بيان مي نمايم.
حديث اول : ( عن عائشة قالت : فقدت رسول الله ص فخرجت فاذاهو با البقيع فقال اكنت تخا فين ان يحيف الله عليك ورسو له ، قلت : يا رسول الله ظننت انك اتيت بعض نسائك ، فقال : ان الله تبارك وتعالي ينزل ليلة النصف من شعبان الي سماء الدنيا فيغفر لاكثر من شعر غنم بني كلب .) « رواه التر مذي صفحه 275 جلد 1 »
ترجمه: از حضرت عائشه « رضي الله عنها » روايت است كه گفت : « شبي » رسول الله ص را « در بستر » نيافتم پس خارج شدم براي جستجو و نا گهان ايشان را در جنت بقيع پيدا كردم ، پس آنحضرت ص فرمودند : آيا تو ترسيدي كه خدا ورسولش حق ترا تلف كنند ، من گفتم : گمان كردم كه شما به نزد زنهاي ديگر خود رفته باشيد « در حا ليكه شب نوبت من بوده است »
بعدا رسول الله ص فرمودند : هر آئينه رحمت خداوندج در شب نيمه ای شعبان بآسمان دنيا فرود مي آيد. پس خداوند ج در اين شب گروهي از گنهكاران را بيشتر از تعداد موهاي گوسفندان قبيلة بني كلب را مي آمرزد .
مي گويند سه قبيله بزرگ در عربها وجود داشت بني كلب ، ربيع ، ومضر ، هر كدام از اين قبايل داراي تعداد بيست هزار كم يا بيش گوسفند داشتند . حال فيصله كنيد كه شمار موهاي اين تعداد گو سفند به چند مي رسد .
همچنان امام بيهقي بروايت ديگر از مادر مؤمنان عائشه صديقه «رض» اين چنين مي آورد كه حضرت عائشه صديقه «رض» فرمود: رسول الله «ص» يك شبي به نماز خواندن ايستاد شدند سجده را طولاني نمودند تا اينكه من گمان كردم كه رسول الله «ص» از دنيا رحلت كردند، بر خواستم ودست خود را بر كف پاي مبارك آنحضرت «ص» نهادم تا اينكه ديدم كه حركت كرد پاي مبارك شان دانستم كه زنده هستند پس شادمان شدم وشنيدم كه در سجده مي فرمودند: « اعوذ بعفوك من عقابك ، واعوذ برضاك من سخطك ، واعوذ بك منك جل وجهك ، لا احصي ثناء عليك انت كما اثنيت علي نفسك » يعني اي پروردگار من از ناخشنودي تو به رضاي تو واز كيفر تو به عفو تو پناه مي آورم واز گرفت تو به تو پناه مي آورم ، من ثناء وستايش تو را بطور كامل نمي توانم بجا آورم فقط اينقدر مي گويم » تو همانگونه هستي كه خودت را توصيف نموده اي. زماني كه سر مبارك خود را از سجده بر داشتند واز نماز فارغ شدند فرمودند: اي عائشه آيا گمان كردي كه پيامبر به تو زيان ميرساند وحق تو را تلف مي كند ؟ حضرت عائشه صديقه مي فرمايد گفتم نخير اي رسول خدا بخدا قسم كه اين چنين گماني را نداشتم از بس كه سجده را طولاني نموديد من گمان كردم كه شما قبض روح شديد، رسول الله «ص» فرمودند: اي عائشه آيا ميداني كه اين شب چه شبي است ؟ من گفتم خدا ورسول او بهتر ميداند. فرمودند: اين شب شب نيمة شعبان است هر آئينه رحمت خاصه خداوند بر بندگانش در اين شب جاري ميشود مي آمرزد كساني را كه آمرزش بخواهند رحمت ميكند براي كساني كه طلب رحمت مي كنند. وبه تأخير مي اندازد رحمت ومغفرت خود را براي كساني كه كينه توزي ميكنند.
حديث دوم : ( عن علي رض عن النبي ص قال : اذا كانت ليلة النصف من شعبان، فقوموا ليلها ، وصوموا يومها ، فان الله تبارك وتعالي ينزل فيها لغروب الشمس الي السماء الدنيا ، فيقول : الا من مستغفر فاغفر له ، الا من مسترزق فارزقه ، الا من مبتلي فا عا فيه حتي يطلع الفجر) « رواه ابن ماجه كتاب الاقامة باب 191 والترغيب والترهيب علامه زكي الدين المنذري صفحه 74 جلد 2 »
ترجمه : از حضرت علي رض روايت است كه فرمود : رسول الله ص فرمودند : وقتي پانزدهم شعبان فرا رسيد شب آنرا قيام كنيد وعبادت كنيد ، وپانزدهمين روز آنرا روزه بگيريد ، در اين شب خداوند ج از هنگام غروب آفتاب با رحمتهاي خود « بلا كيف » به آ سمان دنيا نزول نموده ومي فرمايد: آيا هست كسي كه طلب آمرزش كند كه وي را بيامرزم ؟ آيا هست كسي كه طلب رزق كند وي را رزق وروزي دهم ؟ آيا مريضي ويا مصيبت زدﮤ هست كه وي را شفا وعافيت دهم خلاصه اينكه تمام شب تا صبح صادق اينگونه ندا مي شود .
حديث سوم : ( عن عائشة « رض» ان رسول الله «ص» قال : اتا ني جبرئيل «ع» فقال : هذه ليلة النصف من شعبان ، ولله فيها عتقاء من النار بعدد شعور غنم كلب ، ولا ينظر الله فيها الي مشرك، ولا الي مشاحن، ولا الي قاطع رحم ولا الي مسبل، ولا الي عاق لوالديه، ولا الي مدمن خمر) « رواه البيهقي في شعب الايمان الترغيب والترهيب صفحه 73 جلد 2»
ترجمه: از حضرت عائشة صديقه « رضي الله عنها » روايت است كه گفت : رسول الله ص فرمودند : جبرئيل ع نزد من آمد وگفت : اين شب نيمه شعبان است. واز براي خداوند ج آزاد شدگاني از آتش است به شمار مو هاي گوسفندان بني كلب وخداوند ج نظر رحمت نمي كند در آن شب بسوي مشرك ونه بسوي كينه توز ونه بسوي قاطع صله رحم ونه بسوي كسيكه پارچه اش از قوزك پا پائينتر است ونه بسوي عاق والدين ونه هم بسوي كسيكه شراب مي نوشد .
حديث چهارم: ( عن عبدالله بن عمرو «رض» ان رسول الله « ص» قال : يطلع الله عزوجل الي خلقه ليلة النصف من شعبان فيغفر لعباده الا اثنين مشاحن ، وقاتل نفس) « رواه احمد في المسند صفحه 176 جلد 2 الترغيب والترهيب صفحه 73 جلد 2»
ترجمه: از حضرت عبدالله بن عمرو «رض» روايت است كه رسول الله «ص» فرمودند: خداوند متعال شب نيمه شعبان رحمت مخصوص خود را بر مخلوقات خود جاري ميگرداند ومي آمرزد بندگان خود را مگر دو كس را كينه توز وقاتل نفس به ناحق.
احاديث ديگري هم درين مورد موجود است ودر اينجا به اين احاديث اكتفا نمودم.
پس از مجمو عه احاديث مباركه مذكوره به خوبي ثابت مي شود كه ماه شعبان المعظم خصوصا نيمه آن از خصو صيت بارزي بر خوردار است وروزه گرفتن درين ماه خصوصا در نيمه آن امري نيكو وپسنديده است كه رسول الله ص عملا وقولا بر آن تأكيد نموده اند وخود شان هم درين ماه بسيار روزه مي گرفتند واهتمام بخصوصي به آن داشتند.
وبر محافظت بر عبادات درين ماه تر غيب وتشويق نموده اند .
لهذا بر ما مسلمانان است كه از فضائل اين اوقات متبرك محروم نمانيم وبر طاعات وعبادات خصوصا فرائض وواجبات وسنت ها استقامت نموده وخود را از كارها ي بد ونا پسند وخلاف شريعت دور بداريم . چون اين ماه مقدمه ماه مبارك رمضان است خود را براي استقبال ماه مبارك رمضان آماده سازيم تا ماه مبارك رمضان از ما به خوبي كامل بگذرد . تا خداي نكرده اين اوقات گرامي از دست برود وسبب خسران اخروي وپشيماني ما گردد.
دعاي رسول الله «ص» در شب برائت
((اعوذ بعفوك من عقابك واعوذ برضاك من سخطك واعوذ بك منك جل وجهك اللهم لااحصي ثناء عليك انت كما اثنيت علي نفسك))
دعاي ملاعلي قاري «رح» در شب برائت
(( اللهم ان كنت كتبت اسمي شقيا في ديوان الاشقياء فامحه واكتبني في ديوان السعداء وان كنت كتبت اسمي سعيدا في ديوان السعداء فاثبته فانك قلت في كتابك الكريم يمحو الله ما يشاء ويثبت وعنده ام الكتاب))
عبدالاحمد نوري
