فتنه هايي قبل از وقوع قيامت :ـ

بازدیدها: 297

فتنه هايي قبل از وقوع قيامت :ـ بخش اول
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمين و الصلاة و السلام علي رسول الله و علي آله و اصحابه الي يوم الدين و اما بعد:
مطلب اول: بر حذر بودن از فتنه ها
انسان صالح و شايسته مسلماني است كه بر دين نازل شده از جانب الله استوار و پابرجا بماند و امت صالحه همان امتي است كه اين دين را پذيرفته و بر آن پاي بند باشد. اما فرد مسلمان و امت اسلامي با انواع گرفتاري و مشكلات مورد امتحان و آزمايش قرار مي گيرند. گاهي گرفتاري و آفت ها بخاطر پيروي از هوا و هوس، خصومت و تفرقه افكني ها در داخل امت اسلامي نشأت مي گيرند، گاهي گرفتاري از طرف دشمن كينه توز متوجه امت اسلامي مي شود و گاهي فتنه هاي ناشي از فتنه افكني و خصومت به جايي مي رسند كه مسلمانان عليه همديگر شمشير مي كشند و منجر به خون ريزي و قتل نفس مي شوند، در نتيجه حرمت ها پايمال و اموال به غارت برده مي شوند.
خداوند متعال پيامبر بزرگوارش را از اين فتنه ها كه در آينده دامن گير امت اسلامي مي شوند، آگاه ساخته است. اينجا است كه رسول الله صلي الله عليه وسلم درباره اين فتنه ها و راههاي نجات از آنها بحث ها و سخن هاي طولاني با صحابه داشته است. ابو زيد عمرو بن اخطب مي گويد: رسول الله صلي الله عليه وسلم نماز فجر را براي ما خواند و جهت ايراد سخن به بالاي منبر تشريف برد. صحبت فرمود تا اينكه وقت ظهر رسيد، پايين آمد. نماز ظهر را اقامه كرد و سپس دوباره بالاي منبر رفت تا موقع عصر به سخنانش ادامه داد. بعد از نماز عصر، بالاي منبر رفت تا موقع مغرب به سخنانش ادامه داد و درباره فتنه هايي كه در زمان آينده بروز مي كنند، ما را در جريان گذاشت. هركس از ما عالمتر بود، آنها را بخاطر سپرد. [1]

شايد حذيفه رضي الله عنه منظورش همين سخنراني رسول الله صلي الله عليه وسلم بوده است كه مي فرمايد: رسول الله صلي الله عليه وسلم براي ايراد خطبه بلند شد و همه فتنه هاي آينده را براي اصحاب بيان کرد و حتي مساله اي را نيز باقي نگذاشت. بعضي اين صحبت ها را حفظ كردند و برخي هم فراموش نمودند، من هم برخي از سخنان را فراموش كرده ام، اما وقتي كسي از همراهانم را مي بينم بياد آن سخنان خواهم افتاد، همان طور که در مدت زمان چهره افراد از ذهن پاک مي شود ولي با ديدن دوباره آن شخص، چهره ياد رفته به ذهن باز مي گردد. [2]
برخي از اين فتنه ها بسيار سهمگين و تاريك هستند و بعضي ديگر خفيف و آسانتر. در حديث حذيفه در صحيح مسلم درباره اين فتنه ها چنين آمده است: (مِنْهُنَّ ثَلَاثٌ لَا يَكَدْنَ يَذَرْنَ شَيْئًا وَمِنْهُنَّ فِتَنٌ كَرِيَاحِ الصَّيْفِ مِنْهَا صِغَارٌ وَمِنْهَا كِبَارٌ) [3]
(سه تا از اين فتنه ها طوري هستند كه هيچ چيزي را صحيح و سالم باقي نمي گذارند. بعضي از آنها مانند بادهاي تابستاني هستند. بعضي ها كوچك و بعضي ها بزرگ).
شدت اين فتنه ها بحدي است كه ممكن است مسلمان از دين و ايمانشان مرتد شوند. در حديثي از ابوهريره رضي الله عنه از رسول الله صلي الله عليه وسلم چنين آمده است: (بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ فِتَنًا كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ يُصْبِحُ الرَّجُلُ مُؤْمِنًا وَيُمْسِي كَافِرًا أَوْ يُمْسِي مُؤْمِنًا وَيُصْبِحُ كَافِرًا يَبِيعُ دِينَهُ بِعَرَضٍ مِنْ الدُّنْيَا) [4]
(قبل از فرا رسيدن فتنه هايي كه مانند شب تاريك هستند، بسوي اعمال صالح بشتابيد، چون انسان وقت صبح مومن است ولي در اثر اين فتنه ها موقع شام وارد كفر مي شود يا بالعكس. در اين فتنه ها ممكن است كسي از شما در برابر متاع اندك دنيا، دينش را بفروشد.)

در حديث انس بن مالك رضي الله عنه آمده است كه رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: پيش از فرا رسيدن قيامت، فتنه هايي بسان شب تاريك خواهند آمد. انسان موقع صبح مومن است و موقع شام كافر مي شود يا برعكس. بعضي از اقوام دين و ايمان خود را در برابر متاع اندك دنيا مي فروشند.
اين فتنه ها چنان بر مومنان و مسلمانان سنگيني مي كنند كه آنها براي نجات از اين فتنه ها مرگ را آرزو مي كنند. از ابوهريره رضي الله عنه روايت شده که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمودند: (لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يَمُرَّ الرَّجُلُ بِقَبْرِ الرَّجُلِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي مَكَانَهُ) [5]
(قيامت برپا نمي شود تا اينكه يك انسان در كنار قبر انساني ديگر مي گذرد و مي گويد: اي كاش مي مردم و به جاي تو در اين قبر بودم.)
در روايتي ديگر امام مسلم چنين آمده است: (وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَمُرَّ الرَّجُلُ عَلَى الْقَبْرِ فَيَتَمَرَّغُ عَلَيْهِ وَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَكَانَ صَاحِبِ هَذَا الْقَبْرِ وَلَيْسَ بِهِ الدِّينُ إِلَّا الْبَلَاءُ)
(سوگند به ذات يگانه خداوند، قيامت برپا نمي شود تا اينكه يك انسان از كنار قبري مي گذرد و روي آن قبر مي غلطد و مي گويد: اي كاش من بجاي زنده بودن در اين قبر مي بودم).
بزرگترين عامل وقوع فتنه ها، قلت علم و كثرت جهل. ترك اسلام و ارتكاب گناه و هتك حرمت ها است. از عبدالله بن مسعود و ابوموسي اشعري روايت شده که رسول خدا صلي الله عليه وسلم فرمود: (إِنَّ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ يُرْفَعَ الْعِلْمُ وَيَكْثُرَ الْجَهْلُ يَكْثُرَ الْهَرْجُ) [6]
(همانا علامت قيامت، جهل فراوان و برداشتن علم است و هرج زياد مي گردد. منظور از هرج كشتار است).
از انس رضي الله عنه روايت شده است که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:

(إِنَّ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ يُرْفَعَ الْعِلْمُ وَيَكْثُرَ الْجَهْلُ وَيَكْثُرَ الزِّنَا وَيَكْثُرَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَيَقِلَّ الرِّجَالُ وَيَكْثُرَ النِّسَاءُ حَتَّى يَكُونَ لِخَمْسِينَ امْرَأَةً الْقَيِّمُ الْوَاحِدُ) [7]
(بي ترديد از جمله علايم برپا شدن قيامت برطرف شدن علم، كثرت زنا، شراب خواري فراوان، كم شدن مردان و زياد شدن زنان است. حتي يك مرد سرپرست پنجاه زن خواهد بود).
علت زياد بودن زنان و كم شدن مردان آنطور كه در بعضي روايات ديگر آمده است، جنگ هايي است كه در نزديک فرا رسيدن قيامت بوقوع خواهند پيوست. در احاديث رسول الله صلي الله عليه وسلم از كثرت قتل و كشتار در آخر زمان خيلي فراوان ياد شده است و منظور از اين قتل و كشتارها، قتل كفار و بدست مسلمانان نيست. بلكه منظور از آن كشتن مسلمانان توسط مسلمانان است. در بسياري اوقات، اسباب و اهداف اين كشتارها مشخص نمي شود. در حديثي از ابوموسي اشعري رضي الله عنه روايت شده که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: (إِنَّ بَيْنَ يَدَيْ السَّاعَةِ الْهَرْجَ قَالُوا وَمَا الْهَرْجُ قَالَ الْقَتْلُ قَالُوا أَكْثَرُ مِمَّا نَقْتُلُ إِنَّا لَنَقْتُلُ فِي الْعَامِ الْوَاحِدِ أَكْثَرَ مِنْ سَبْعِينَ أَلْفًا قَالَ إِنَّهُ لَيْسَ بِقَتْلِكُمْ الْمُشْرِكِينَ وَلَكِنْ قَتْلُ بَعْضِكُمْ بَعْضًا قَالُوا وَمَعَنَا عُقُولُنَا يَوْمَئِذٍ قَالَ إِنَّهُ لَيُنْزَعُ عُقُولُ أَكْثَرِ أَهْلِ ذَلِكَ الزَّمَانِ وَيُخَلَّفُ لَهُ هَبَاءٌ مِنْ النَّاسِ يَحْسَبُ أَكْثَرُهُمْ أَنَّهُ عَلَى شَيْءٍ وَلَيْسُوا عَلَى شَيْءٍ) [8]

(پيش از وقوع قيامت، هرج زياد مي شود. سوال کردند: هرج چيست؟ فرمود: كشتار. سپس فرمود: منظور از كشتار كشته شدن كفار به دست مسلمانان نيست، بلكه كشتن بعضي از مسلمانان توسط بعضي ديگر، حتي انسان همسايه، برادر، عمو و پسر عمويش را مي كشد. سوال شد: آيا عقل ما در آن روز با ما است؟ فرمود: عقل انسان هاي آن روزگار گرفته مي شود و انسان هاي بيهوده اي جايگزين مي شوند. آنها فکر مي کنند که چيزي هستند، اما در واقع آنها انسان هاي بي ارزشي بيش نيستند).
از ابوهريره رضي الله عنه روايت شده که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود:
(وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَيَأْتِيَنَّ عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَدْرِي الْقَاتِلُ فِي أَيِّ شَيْءٍ قَتَلَ وَلَا يَدْرِي الْمَقْتُولُ عَلَى أَيِّ شَيْءٍ قُتِلَ) [9]
(سوگند به ذات يگانه خداوند كه جان من در قبضه قدرت او است. زماني فرا مي رسد كه قاتل نمي داند كه چرا مرتكب قتل شده است و مقتول نمي داند كه چرا كشته شده است).

مآخذ:

[1]. مسلم، كتاب الفتن.
[2]. همان مرجع.
[3]. صحيح مسلم، كتاب الفتن.
[4]. احمد، مسلم و ترمذي صحيح الجامع الصغير: (3/ 4).

(1/18)

[5]. بخاري و مسلم، كتاب الفتن.
[6]. جامع الاصول (11/ 408) شماره 7924
[7]. متفق عليه.
[8]. احمد با سند صحيح – سلسلة الاحاديث الصحيحة، ناصر الدين آلباني (4/ 248).
[9]. مسلم، كتاب الفرح.