اثبات نمازهای پنج گانه

Visits: 150746

اثبات نمازهای پنج گانه از قرآن مقدس

1ـ (حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ – 2:238) بر نماز ها و نماز میانه مواظبت كنید و خاضعانه براى خدا به پا خیزید.

واژه ی (صلوات) در عربی جمع است و کمترین درجه ی جمع، سه است، چراکه یک و دو جمع نمی توانند شوند. پس از این لفظ کم از کم سه نماز ثابت شد و نماز میانه چهارم شد لیکن در چهار نماز چونکه میانه امکان ندارد چرا که چون میانه در هر دو طرف دو نماز بگیریم میانه نمی ماند لهذا لازم آمد بحکم تصحیح این لفظ قرآن مقدس که نماز پنجم را هم ثابت و تسلیم کنیم تا که چون دو دو هر طرف بگیریم پنجم وسطی و میانه میگردد.

2ـ ﴿ فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ (17) وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ – 30:18) پس به پاکی یاد کنید خدا را وقتی که شام می کنید و برای اوست ستایش در آسمان ها و زمین و در آخر روز، آن گاه که در ظهر داخل شوید.

در آیه ی یاد شده مراد از (تمسون) باتفاق علما نماز مغرب و عشاست، زیرا مسا همین وقت را گویند. و مراد از (تصبحون) نماز صبح است و از عشیّاً مراد نماز عصر است. که این وقت را در عربی عشاء می گویند. و مراد از (حین تظهرون) نماز ظهر است.

3ـ (أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا – 17:78) برپا دار نماز را وقت زوال آفتاب تا تاریکی شب و لازم گیر قرآن خواندن فجر را هر آئینه قرآن خواندن صبح را حاضر می شوند فرشتگان.

در محاوره ی عرب (دلوک) ظهر و عصر و (غسق) مغرب و عشا و (قرآن) فجر صبح را مراد می گیرند.

4ـ (وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ – 11:114) و برپا دار نماز صبح را در هر دو جانب روز و قسمتی از شب.

«طَرَفَی» تثنیه است، یعنی دو طرف روز که مراد از یک طرف، صبح و طرف دیگر، ظهر است و عصر و «زلفاً من اللّیل» مغرب و عشا مرادند.

5ـ (فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا ۖ وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ – 20:130) و تسبیح بگو با ستایش پروردگار خویش جلوتر از بیرون آمدن آفتاب و جلوتر از غروب آن در بعضی ساعات شب هم تسبیح گو و در حدود اطراف روز که تو خوشنود می شوی).

در آیه ی مورد بحث مراد از (قبل طلوع الشمس) صبح است و مراد از (قبل غروب) ظهر و عصر است و مراد از (آناء اللیل) عشاء است.

این شد ثبوت نمازهای پنج گانه در قرآن. امّا نفس نماز در قرآن کریم کم وبیش در سیصد جا آمده است. قرآن کریم صفات تمام انبیا علیهم السلام و اولیا رحیم هم الله را (نماز) ذکر فرموده است و هیچ دینی از ادیان حقّه از زمان آدم تا دور خاتم علیهماالصلوات و التسلیمات خالی از نماز نبوده است. چنان که این امر از قرآن و حدیث و تواریخ ثابت است. الملل و النحل، ج1، ص77.

“حامد پنام مروی”