Visits: 24

قباحت خوردن حرام:ـ

الحمد لولیه والصلوة علی نبیه و علی آله و صحبه اجمعین و بعد، قال الله تعالی فی کتابه الکریم: (يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا) (سوره مؤمنون – 51)

 (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ) (سوره بقره – 172)

ترجمه: (ای پیامبران! از (غذاهای) پاکیزه بخورید، و کار شایسته انجام دهید).

(ای کسانی که ایمان آورده اید از چیزهای پاکیزه ای که روزی شما کرده ایم بخورید).

بدان که مبنای قبولی عبادات بر لقمۀ حلال است علماء و بزرگان می فرمایند که: عبادت ده قسم است نه قسم آن طلب حلال و یک قسم، باقی کار ها، یعنی هر عبادت که انسان دارد دخل به روزی حلال دارد و بدون لقمه حلال و کسب مشروع پذیرفته نمی شود. پس باید بنده مؤمن سعی در طلب حلال داشته و از حرام و شبهات پرهیز کند که مدار قبولی طاعات و عبادات اعم از مالی و بدنی بر تقوا و روزی پاک است، خداوند جل جلاله می فرماید: (انما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ) سوره مائده – 27 (خداوند فقط از پرهیزگاران می پذیرد) بناءً تقوا جامع کل مقامات است.

بحث پیرامون مذمت خوردن حرام  از نظر اسلام است، لیکن راجع به حلال که ضد حرام است قدری روشنی انداخته شود تا کسانی که ملوث به لوث حرام و به دام حرام افتاده اند برای ایشان پند شود، از معصیت حرام به لذت حلال میل و رغبت نماید و پرهیز نماید از حرام تا که خداوند از بنده گان خود راضی شود.

گرچه در تمام ابعاد کتاب های تألیف شده و باالخصوص مسائل کثیر الوقوع که ضرورت بدیهی جامعه اسلامی ما است، با آن هم به طور کوتاه و مختصر و خلاصه راجع به حلال و مدح آن و ذم و بدی حرام اشاره به چند آیه قرآن کریم و احادیث نبی کریم صلی الله علیه وسلم می شود تا که برادران دینی غور و تفکر نموده صداقت و راستی را در معاملات پیشه نموده خیر و فلاح دارین را کمائی کنند تا در نزد خداوند مقام قرب را داشته و دعایش و دیگر طاعات و صدقات وی به مصعد قبول واقع شود.

آیه ای که ذکر شد خداوند خطاب به پیغمبر خود می کند منظور امت پیغمبر صلی الله علیه وسلم است، چرا که پیغمبران به طور عموم مصون بودند از ارتکاب مناهی و معاصی بناءً امر کلوا متوجه امت است و امر خداوند دلالت بر وجوب و فرضیت دارد لذا فرض است که انسان لقمه حلال کمائی کند و فرض است که دوری کند از حرام.

همچنین خداوند در آیه دیگر خطاب به مؤمنین می فرماید: ای آنانی که ایمان آورده اید بخورید از پاکان آنچه برای شما روزی داده ایم پس برای مسلمان لازم است، ثروت و غذا و مال که پیدا می کند از کسب مشروع و همچنان عمل صالح داشته باشد که لقمه حلال و عمل صالح لازم همدیگر است نباید به واسطۀ مال و به دست آوردن متاع دنیا گرچه از حلال باشد ترک اعمال صالح داشته باشد.

به طور خلاصه عبادت، دعا، صدقه، حج، زکات، عشر و غیره وقتی قبول درگاه خداوند می گردد که لقمه حلال باشد  وجسم آن از حرام نشو و نما نکرده باشد برکت در مال در اولاد، در عمر در جامعه منوط به حلال و طیبات است اجتماع وقتی دگرگون می شود که مردم مسلمان به واسطۀ جمع مال از هر حرام و شبهه پرهیز نکند چرا مسلمان ها در اکثر بلاد و کشور ها مورد تاخت و تاز اجانب و به استعمار و استثمار قرار گرفتند اگر اقتدا به قرآن و آموزه های قرآن و پای بند به سنت فعلی و قولی پیغمبر باشند این هرج مرج قتل و کشتار و سراسیمه گی چرا باشد.

این است که قناعت نیست و توکل ما مسخ شده و زهد ما زهد منفی و تکیه بر پول و ثروت و حرص و آز و هم چشمی که ما را و اولاد ما را سر گردان کرده به هر طرف دور می زنیم نمی توانیم زمینه زندگی خود را اصلاح کنیم.

قرآن می فرماید: (وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا (2) وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ) (سوره طلاق – 2-3)

کسی که از خداوند بترسد از مضیقه ها و تنگنا های زنده گی او را خداوند نجات می دهد و روزی می دهد از جای که گمان ندارد. کسب روزی دهنده نیست، وسیله است؛ اما در کسب کار باید صداقت باشد و حرام و شبهه در وی نباشد لقمه که از راه سود، حرام، رشوه، ظلم، دروغ، نیرنگ، فریب کاری، قسم خوردن، پوشیدن عیب مال و تولید و صفت های مملو از خداع و فریب و دروغ و تشویق های کذائی و ده ها معامله دیگر به دست می آید همه حرام و تحت وعید خداوند قرار می گیرد خداوند در قرآن می فرماید: (وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1) الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ) (سوره مطففین – 1 – 3)

ترجمه: (وای بر کم فروشان. کسانی که چون (برای خود) از مردم پیمانه می کنند، حق خود را کامل می گیرند. وهنگامی که (می خواهند) برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می گذارند.

از این وعید بالاتر چه باشد که دوزخ چاه ویل مأوای شان باشد و از این دین فروشی و ایمان بالاتر چه باشد فما ربحت تجارتهم، این تجارت برای شان فائده ندارد به جز از خسران و زیان.

   حدیث: رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: (کل من کد یمینک و من عرق جبینک و لا تأکل من دینک) (البنایة شرح الهدایة جلد 5 صفحه 700)

 ترجمه: بخور از زحمت دست خویش و از عرق پیشانی خویش و نخور از دین خود.

حدیث دیگر می فرماید: ( لا ید خل الجنة لحم نبت من سحت و کل لحم نبت من سحت فاالنار اولی به) (رواه الترمذی کتاب الفتن والنسائی کتاب البیعة)

ترجمه: داخل بهشت نمی شود گوشت که از حرام تغذیه و نمو نموده و هر گوشت که از حرام روئیده مستحق آتش است.

حدیث دیگر رسول معظم اسلام فرمودند: (لا یدخل الجنة جسد غذی باالحرام) (رواه البیهقی فی شعب الایمان مرقات المفاتیح شرح مشکات المصابیح باب الکسب وطلب الحلال مسندالبزار مسند ابویعلی)

 یعنی داخل بهشت نمی شود جسد که تغذیه به حرام شده – (سماعون للکذب اکالون للسحت) سخن افراد به اصطلاح اجانب را میشنود خیلی گوش می دهند به اکاذیب و دروغ های دشمنان اسلام و بسیار حریص اند بر خوردن و تناول حرام آنچه آمد به دهان خوردن و آنچه آمد به زبان گفتن با آن هم خود را زاهد و عابد و دیگر القاب مشخصه برای خود می گذارد و خوشحال است که امروز این قدر استفاده کردم و افتخار می کند، ونیز  بر گناه خود اصرار می ورزد آیا دور از انصاف نیست که بگوئیم ما خوب و مسلمان و مقید به دین و استقامت به دین داری و دیانت داریم. مقوله یکی از فصحأ عرب می گوید: (اَلْحَقُّ اَوْسَعُ الْاَشْیاءِ فِی التَّواصُفِ وَ اَضْیَقُها فِی التَّناصُفِ) تعریف حق و وصف کردن آن خیلی وسیع است و در میدان انصاف دادن خیلی ضیق است که ما خود را خیلی تعریف می کنیم اما وجدان ما ما را محکوم می کند (يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ) می خواهند خدا را فریب دهند اما نمی توانند. (إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ) خداوند دانا بما فی الضمیر خبر دار از صدور و نیات و قلوب ما و لو که مشهود الحال نباشد نزد مخلوق. ( الغنی غنی القلب لاغنی المال) ثروت ثروت قلب است نه ثروت به مال. ( القناعة کنز لا یفنی ) قناعت گنج است که فنا نمی شود.

شاعر فرموده:

  قناعت را بسنجیدند مردان      فزون تر آمد از ملک سلیمان

یا فرموده:

 جهد ازین بیش راه حرص مپوی       كه هر كه سرزطمع دركشید سرور شد

برات رزق تو آنروز خط مجری یافت      كه بر صحیفه كن نقش جان مصور شد

ابراهیم ادهم (رح) می فرماید: که قوت پاکدار و حلال خور خواهی شب بیدار باش و خواهی بخواب و خواهی روزه گیر و خواهی نه. در آخر دعا می کنم الهی همه ای ما را لقمه حلال عنایت کن و از همه حرام و شبهات ما را دور دار (بفضلک و کرمک یا ارحم الراحمین و یا اکرم الاکرمین)