فضیلت تواضع :ـ

Visits: 24

فضیلت تواضع :ـ

الحمد الله الذی رفع عباده المتواضعین، و اعلی مکانتهم فی نفوس العالمین، والصلاة والسلام علی سیدنا ممحمد امام المتقین، و علی آله و صحبه اجمعین.

مسلماً تواضع و فروتنی مهمترین خصلت نیکو برای هر فرد مسلمان و مومن است، هیچ بنده ای مومن و متدین تواضع نکرده است برای الله مگر الله او را صاحب مرتبه ای بلند و به درجات رفیع رسانیده است.

چنانچه خداوند جل جلاله می فرماید: (وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ) سوره شعراء – 215

ترجمه: ای پیامبر صلی الله علیه وسلم) بال (تواضع و فروتنی) خود را برای مومنانی که از تو پیروی میکنند، بگستران».

و همچنین خداوندجل جلاله می فرماید:(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ)(سوره مائده 54)

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید! هر کس از شما از آئین خود باز گردد کوچکترین زیانی به خداوند نمیرساند و در آیندۀ خداوند جمیعتی را به جای آنان برروی زمین خواهد آورد که خداوند آنان را دوست دارد و آنها هم خداوند را دوست دارند و ایشان نسبت به مومنان نرم خوی و فروتن بوده و در برابر کافران سر سخت و با عزت می باشند».

و نیز خداوند در جای دیگر فرموده است:  (يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ) حجرات – 13

ترجمه: ای مردم! ما شما را از مرد و زنی آفریده ایم و شما را تیره تیره و قبیله قبیله نموده ایم تا همدیگر را بشناسید. بتحقیق گرامی ترین شما نزد خداوند، متقی ترین شماست».

و همچنین خداوند تبارک وتعالا می فرماید: ( فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ )

( نجم – 32)

ترجمه: پس از پاک بودن خود سخن نگوئید وخود را ستایش نکنید، زیرا که او پرهیزگاران را بهتر می شناسد».

و نیز الله تعالی میفرماید: (وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُم بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ. أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ) ( اعراف – 48-49)

ترجمه: و آنان که بر اعراف جایگزین هستند، مردانی (دوزخی) را که از سیمای شان آنها را می شناسند، صدا میزنند و می گویند: گردآوری (مال و ثروت) شما و چیزهای که به آنها مینازیدید و بزرگ می داشتید،  سودی به حال تان نداشت و مانعی عذاب شما نشد، آیا اینان همان کسانی نیستند که (در دنیا در بارۀ آنها) سوگند می خوردید ممکن نیست خداوند به آنها رحمی بکند (و آنان را به بهشت نایل گرداند؟  ای مومنان!) به بهشت درائید؛ نه ترسی متوجه شما میگردد و نه به غم و اندوهی گرفتار می آییید».

(و عن عیاض بن حمار رضی الله عنه قال: قال رسول الله صلی الله علیه وسلم ان الله اوحی الی ان تواضعوا حتی لا یفخر احد علی احد، ولا یبغی احد علی احد) (رواه مسلم)

ترجمه: از عیاض بن حمار رضی الله عنه روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: « خداوند به من وحی فرمود که نسبت به همدیگر متواضع باشید، تا کسی بر دیگری تفاخر نکند و یکی بر دیگری ستم روا ندارد.

( و عن أبی هریرة رضی الله عنه أن رسول الله صلی الله علیه وسلم قال: ما نقصت صدقة من مال، و ما زاد الله عبداً بعفو إلا عزاً، و ما تواضع أحد لله إلا رفعه الله) ( رواه مسلم)

ترجمه: از ابو هریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هرگز صدقه، از مال کم نمی کند، و یقیناً خداوند در برابر گذشت بنده اش، عزت او را زیاد می کند، و هر بنده ای برای خدا تواضع کند، خداوند ( مقام) او را بلند میگرداند»

(عن انس رضی الله عنه انه مرعلی صبیان فسلم علیهم و قال: کان النبی صلی الله علیه وسلم یفعله) ( متفق علیه)

ترجمه: از انس رضی الله عنه روایت شده است که او از کنار جمعی از کودکان گذشت و بر آنها سلام کرد و گفت: پیامبرصلی الله علیه وسلم چنین می کردند»

و عنه قال (إن کانت الامة من أماء المدینة لتأخذ بید النبی صلی الله علیه وسلم فتنطلق به حیث شاءت) ( رواه البخاری)

ترجمه: از انس رضی الله عنه روایت شده است که گفت: اگر کنیزی از کنیزان مدینه، دست پیامبر (صلی الله علیه وسلم) را می گرفت، و او را به هرکجا که می خواست، میبرد، می توانست ( یعنی اگر برای پیامبر صلی الله علیه وسلم چنین اتفاقی می افتاد، ایشان به قدری متواضع بودند که از انجام چنین کاری هیچ ابایی نداشتند)

(و عن الاسود بن یزید قال: سُئلت عائشة رضی الله عنها ما کان النبی صلی الله علیه وسلم یصنع فی بیته؟ قالت: کان یکون فی مهنة اهله یعنی: خدمة اهله فاذا حضرت الصلاة، خرج الی الصلاة) (روا ه البخاری)

ترجمه: از اسود بن یزید روایت شده است که گفت: از حضرت عایشه (رضی الله عنها) پرسیدم: پیامبر صلی الله علیه وسلم در منزل چه کار می کردند؟ گفت: ایشان در خدمت اهل خانه مشغول بودند ( یعنی کمک به آنها در انجام دادن کار های خانه) و چون وقت نماز فرا میرسید برای ادای آن از خانه خارج میشدند.

(و عن ابی رفاعة تمیم بن اُسید رضی الله عنه قال: انتهیت الی رسول صلی الله علیه وسلم و هو یخطب، فقلت: یا رسول الله، رجل غریب جاء یسأل عن دینه لا یدری ما دینه؟ فاقبل علی رسول الله صلی الله علیه وسلم و ترک خطبته حتی انتهی الیّ، فاتی بکرسی، فقَعد علیه، و جعل یعلمنی مما علمه الله، ثم اتی خطبته، فاتم آخرها). رواه مسلم

ترجمه: از ابی رفاعه تمیم بن اسید (رضی الله عنه) روایت شده است که گفت: بنزد پیامبر (صلی الله علیه وسلم) که خطبه می خواند، رفتم و گفتم: ای رسول خدا! مردی غریب است (هستم) و آمده است که از دینش سوال می کند و نمی داند دین چگونه است! پیامبر (صلی الله علیه وسلم) خطبه را قطع کرد و به من روی کرد و به نزد من تشریف آورد، یک چوکی آوردند، ایشان بر آن نشست و از چیز های که حداوند به او تعلیم داده بود، به من آموخت، سپس به خطبه اش پرداخت و ادامۀ خطبه را تا پایان ایراد فرمود»

(و عن ابی هریرة رضی الله عنه عن النبی صلی الله علیه وسلم قال: لو دُعیتُ الی کراع او ذراع لقبلت، و لو اهدی الی ذراع او کراع لقبلت). رواه البخاری

ترجمه: از ابو هریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: اگر مرا به پاچه یا ساق دست حیوانی دعوت کنند قبول میکنم و اگر دست حیوان یا پاچه ی به من اهدا شود می پذیرم ».

(و عن انس رضی الله عنه قال: کانت ناقة رسول الله صلی الله علیه وسلم العضباء لا تسبق او لا تکاد تسبق، فجاء اعرابی علی قعود له فسبقها فشق ذالک علی المسلمین حتی عرفه النبی صلی الله علیه وسلم فقال: حق علی الله ان لا یرتفع شیء من الدنیا الا وضعه). رواه البخاری

ترجمه: از حضرت انس رضی الله عنه روایت شده است که فرمودند هرگز بر شتر پیامبرصلی الله علیه وسلم بنام عضباء سبقت گرفته نمی شد، یا چنان نبود که بر او  سبقت گرفته شود تا یکبار، یک اعرابی با شتر سوار خود آمد و از شتر پیامبر صلی الله علیه وسلم سبقت گرفت و این بر مسلمانان گران آمد تا اینکه پیامبر صلی الله علیه وسلم از جریان آگاهی پیدا کردند و فرمودند: ( خداوند بر خود عهد کرده است که چیزی از دنیا بلند نشود، مگر اینکه آنرا پائین آورد) ومن الله التوفیق