رمضان را از دست ندهيم:ـ
Visits: 46
رمضان را از دست ندهيم:ـ
رمضان آمد و چه خوش آمد. ماه رحمت و مغفرت بر تمام عالم سايه افكند. خداوند درهاي بهشت را گشود تا بندگان گنهكارش را بيامرزد.
آيا تا به حال به اين فكر كرده اي كه چه موهبتي نصيب ما شد؟
آري چه موهبتي بالاتر از اينكه ما رمضان را در يافته ايم.
سلف صالح شش ماه دعا مي كردند تا خداوند آنها را به رمضان برساند و ما اكنون در اين ماه هستيم و شايد قدرش را هم ندانيم.
ما در ماهي قرار داريم كه لحظه لحظه آن از شمش طلا گرانبهاتر است،ماهي كه در آن شب قدر وجود دارد ،شبي كه عبادت در آن بیشتراز 83 سال عبادت است .
ولي بايد اين را يقين بدانيم كه اگر از حالا شروع نكنيم مطمئنا نمي توانیم شب قدر را دريابيم و خداي ناكرده آنرا از دست مي دهيم.
رسول الله صلي الله و عليه و سلم مي فرمايد: در اين ماه درهاي بهشت گشوده و درهاي جهنم بسته مي شود و شياطين به غل و زنجير كشيده مي شوند.
بله شياطين جن به غل و زنجير كشيده مي شوند اما مأموريت خويش را به شياطين انس مي سپارند تا آنها بتوانند به نحو أحسن اهداف خويش رابه اتمام برسانند.
مهمترين هدفي كه شياطين در اين ماه دنبال مي كنند اتلاف و هدر دادن اين اوقات گرانبهايي است كه به ما روي آورده اند.
آري مؤمنان با عبادت به استقبال رمضان مي روند اما كانالهاي تلويزیوني با سريالهاي وقت كش و عمر ضايع كن.
مؤمنان با ذكر و نيايش به ماه رحمت روي مي آورند، ولي عياشان با برگزاري مراسم شب گذراني و لهو و لعب.
مؤمنان با روزه و قيام به استقبال ماه مغفرت مي روند ولي غافلان با برپايي مسابقات فوتبال و سرگرم كردن جوانان تا اينكه مبادا به فكر برپايي نماز تراويح و قيام بيافتند و اگر شب به رختخواب بروند ديگر قيام و حتي سحري هم از آنها گرفته شود.
حقيقتا اين سؤال مطرح مي شود كه يازده ماه سال بدون هيچ برنامه و سرگرمي خاصي ولي ماه رحمت و عبادت كه روي مي كند بايد آنقدر با بازي و سرگرمي و سريال و غذاهاي رنگارنگ پر شود كه نفهميم كي از دستمان رفت. اينها براي چيست؟
پس بياييم و اوقات خودمان را جدي بگيريم و اگر رمضانهاي قبل را با لهو و لعب ،فيلم و سريال سپري كرديم فرصت امسال خود را از دست ندهيم تا خداي ناكرده دعاي جبريل كه فرمود: « از رحمت خدا به دور باد كسي كه ماه رمضان را دريابد ولي اين ماه باعث بخشش و مغفرت گناهانش نشود» و «آمين» حبيب خدا محمد رسول الله صلي الله وعليه و سلم ، شامل ما نشود.
